Zalety i wady systemów parowych

Zalety

Mniejsza masa potrzebna do przetransportowania tej samej ilości ciepła (o współczynnik 10 ... 50)
Niepotrzebne pompy obiegowe
Możliwe bardzo szybkie i równomierne ogrzewanie odbiorników ciepła
Szybka i precyzyjna regulacja temperatury przez ustawienie ciśnienia pary
Możliwe uwalnianie dużej ilości energii przy stałej temperaturze
Bardzo wysoki współczynnik przenoszenia ciepła przy kondensacji – dzięki temu możliwe mniejsze powierzchnie wymiany ciepła i niższe koszty wytwarzania ciepła technologicznego
Może wchodzić w bezpośrednią styczność z produktami (np. żywnością, technologia autoklawów)
Możliwa prosta rozbudowa instalacji o dodatkowe moduły
Ewentualne wycieki przez uszczelnienia lub armatury nie mają charakteru krytycznego

Wady

Wymagany wykwalifikowany operator kotła (W przypadku instalacji grzewczych ≤ 110 °C obowiązują niższe wymagania)
Konieczne ciągłe przygotowanie wody

Zalety

Mniejsza masa potrzebna do przetransportowania tej samej ilości ciepła (o współczynnik 20…80)
Niepotrzebne pompy obiegowe
Znacznie lepsze właściwości przenoszenia ciepła przez parę
Nośnik olejowy stanowi zagrożenie dla środowiska, dlatego:
- wymagane stosowanie dodatkowych wymienników ciepła
- wymagane wanny zbierające wycieki i monitoring wszystkich miejsc uszczelnienia pod kątem wycieków
- wymagane specjalne uszczelnienia wałów pomp i zaworów
Nośnik olejowy stwarza zagrożenie pożarowe
Niższe koszty wytwarzania ciepła technologicznego, w szczególności dzięki uzyskiwaniu wyższej sprawności

Wady

Nie nadaje się do celów chłodniczych
Temperatury ogrzewania ≤ 230 °C (instalacje pary nasyconej) i ≤ 300 °C (instalacje pary przegrzanej)